AIRFIX 03001V 1:72 de Havilland Heron MkII

De Havilland DH.114 Heron był brytyjskim samolotem pasażerskim oraz komunikacyjnym w układzie dolnopłata z okresu powojennego. Oblot prototypu miał miejsce w 1950 roku.

Produkcja seryjna wystartowała w tym samym roku i doprowadziła do powstania ok. 150 samolotów tego typu. W wersji Mark II D napęd zapewniały cztery silniki de Havilland Gipsy Queen o mocy 250 KM każdy.

Długość maszyny wynosiła 14,78 m, przy rozpiętości skrzydeł rzędu 21,79 metra. Zasięg lotu nieznacznie przekraczał 1450 kilometrów.

Model DH.114 Heron został opracowany w oparciu o inną maszynę zakładów de Havilland, a dokładnie o model Dove. W stosunku do swego poprzednika nowy samolot został wydłużony, wzmocniony konstrukcję jego kadłuba oraz dodano dwa silniki.

Jednocześnie na szeroką skalę zastosowano te same podzespoły mechaniczne co w modelu Dove, przez co znacząco obniżono koszty procesu badawczo-rozwojowego.

De Havilland DH.114 Heron okazał się udaną maszyną i odniósł niemały sukces komercyjny, będąc eksportowanym do wielu krajów świata, w tym między innymi do: Australii, Belgii, Brazylii czy Norwegii.

W toku produkcji powstało kilka wersji rozwojowych tego samolotu, wśród których można wskazać: Heron 2 lub Mark II (podstawowa wersja pasażerska), Heron 2 D (wersja o zwiększonej dopuszczalnej masie startowej) czy Heron C Mk. III (wersja przeznaczona do użytku królowej Wielkiej Brytanii).