T-55 to sowiecki czołg podstawowy z okresu Zimnej Wojny. Pierwsze prototypy tego pojazdu powstały w 1956-1957 r., a produkcja seryjna na terenie ZSRR wystartowała w 1958 r. i trwała do 1981 roku. W jej toku powstało – tylko na terenie Kraju Rad – ok. 27.500 wozów tego typu!
Masa bojowa czołgu dochodziła do 36 ton. Napęd zapewniał pojedynczy silnik W-55 o mocy 580 KM. Uzbrojenie podstawowe stanowiła armata czołgowa D-10T2 wz.1944 kal. 100 mm, a uzbrojenie dodatkowe składało się z: karabinu maszynowego SGMT kal. 7,62 mm oraz karabinu maszynowego DSzK kal. 12,7 mm.
Czołg T-55 stanowił rozwinięcie wozu T-54 i podobnie jak on był postrzegany jako czołg podstawowy (ang. MBT - Main Battle Tank).
Główne różnice pomiędzy obydwoma pojazdami dotyczyły zastosowania jednostki napędowej o większej mocy na T-55, jak również nieco innego modelu armaty kal. 100 mm. Ponadto wprowadzono też takie modernizacje jak chociażby zwiększenie zapasu przewożonej amunicji czy seryjnie montowana stabilizacja armaty w pionie i poziomie.
Finalnie, powstał bez wątpienia bardzo udany wóz, postrzegany w latach 50. i 60. XX wieku, jako jeden z najlepszych w swej klasie na świecie. Wóz ten był również na szeroką skalę eksportowany oraz produkowany licencyjnie w wielu krajach światach (np. w Czechosłowacji czy Polsce).
Został użyty bojowo w bardzo wielu konfliktach zbrojnych po 1945 roku, między innymi w: wojnie sześciodniowej , wojnie indyjsko-pakistańskiej czy wojnie iracko-irańskiej.