BA-64 był lekkim, czterokołowym samochodem pancernym konstrukcji radzieckiej. Pierwsze prototypy powstały w 1941 roku, a produkcja seryjna trwała od 1942 do 1946 roku i doprowadziła do wytworzenia ponad 9000 egzemplarzy tego udanego samochodu pancernego.
Wóz był napędzany silnikiem gaźnikowym GAZ-MM o mocy 54 KM. Uzbrojenie główne stanowił pojedynczy karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm umieszczony w obrotowej wieży.
BA-64 powstał w wyniku zapotrzebowania Armii Czerwonej na lekki, możliwy do masowej produkcji samochód pancerny.
Owo zapotrzebowanie wynikał rzecz jasna z gigantyczny strat poniesionych w pierwszych miesiącach wojny z Niemcami w 1941 roku. Zadania opracowania nowego wozu podjęły się zakłady GAZ, które w absolutnie rekordowym czasie ok. 60 dni stworzyły pierwsze prototypy GAZ-64, później przemianowanego na BA-64.
W toku produkcji seryjnej tego pojazdu powstało kilka jego modernizacji. W wozie BA-64D zmieniono uzbrojenie główne na karabin maszynowy kal. 12,7 mm, natomiast wersja BA-64E był de facto transporterem opancerzonym zawierającym 6 żołnierzy desantu.
BA-64, od chwili przyjęcia na stan Armii Czerwonej, był masowo wykorzystywany w wojnie z Niemcami – brał udział zarówno w bitwie stalingradzkiej, batalii kurskiej, operacji Bagration, jak i w operacji berlińskiej w 1945 roku.
W toku wojny lub krótko po jej zakończeniu BA-64 trafił na wyposażenie m.in. armii: polskiej, węgierskiej, bułgarskiej czy armii NRD.