TRUMPETER 01057 1:35 40N6 of 51P6A TEL S-400

S-400 Triumf (kod NATO: SA-21 Growler) to rosyjski system obrony przeciwlotniczej i przeciwbalistycznej klasy ziemia-powietrze. Pierwsze jednostki tego systemu weszły do służby w armii rosyjskiej w 2007 roku.

Szacuje się, że w chwili obecnej w linii pozostaje ok. 320-350 wyrzutni tego systemu. S-400 Triumf powstał jako daleko idące rozwinięcie systemu S-300PMU, a za jego opracowanie było odpowiedzialne Centralne Biuro Konstrukcyjne Ałma-Antiej.

W stosunku do swego poprzednika nowy system posiada wyraźnie większe możliwości. Przede wszystkim – prawdopodobnie – jest w stanie równocześnie śledzić i namierzać do sześciu celów na dystansie do 400 kilometrów.

Prawdopodobnie S-400 jest w stanie zwalczać zarówno samoloty nieprzyjaciela, jak również jego taktyczne i balistyczne pociski rakietowe.

System opiera się przede wszystkim na dwóch radarach: wykrywania (oznaczenie: 64N6E2) oraz naprowadzania, który jest radarem trójwymiarowym i fazowym. Jako rakiety (efektory) system S-400 wykorzystuje np. pociski 48N6DM (o zasięgu do 240 km), 40N6 (o zasięgu do 400 km) czy 9M96E2 (o zasięgu do 120 km).

W chwili obecnej jedynym użytkownikiem system S-400 Triumf są siły zbrojne Federacji Rosyjskiej oraz ChRL (dostawy wystartowały najpewniej na początku 2018 r.).