Tupolew Tu-134 był dwusilnikowym, odrzutowym samolotem pasażerskim i transportowym produkcji radzieckiej. Napęd zapewniały dwa silniki turboodrzutowe Sołowiew D-30-II.
Oblot prototypu miał miejsce w 1963 roku, a produkcja seryjna trwała w latach 1966-1984 w Charkowskich Zakładach Lotniczych. W jej toku powstało ok. 850 samolotów tego typu. Pojedyncze egzemplarze tego samolotu pozostawały jeszcze w użytku w 2016 roku.
Tupolew Tu-134 powstał w związku z zapotrzebowaniem zgłaszanym przez linię lotniczą Aerofłot na zupełnie nowy samolot pasażerski, znacznie bardziej zaawansowany technologicznie od Tu-124.
Biuro konstrukcyjne Tupolewa, pierwotnie chciało dalece zmodyfikować maszynę Tu-124, ostatecznie jednak podjęto decyzję o stworzeniu zupełnie nowego samolotu. Finalnie, Tu-134 wykorzystywał wiele nowinek technologicznych, które pojawiły się w konstrukcjach zachodnich w latach 50. i 60. XX wieku, jak na przykład silniki umieszczone na pylonach w tylnej części kadłuba.
Samolot okazał się od strony konstrukcyjnej udaną maszyną, ale nie zapewniła wysokiego komfortu podróży ze względu na duży hałas w kabinie oraz jej ciasnotę.
Maszyna w toku produkcji seryjnej doczekała się kilka wersji rozwojowych, jak na przykład: Tu-134 (pierwsza produkowana seryjnie wersja pasażerska), Tu-134A (wersja wydłużona, mogąca zabierać do 84 pasażerów), Tu-134SH (samolot do zadań specjalnych) czy Tu-134UBL (samolot wykorzystywany do szkolenia pilotów). Samoloty Tupolew Tu-134 były używane przez linie lotnicze z takich krajów jak chociażby: Bułgaria, Czechosłowacja, NRD, Polska (PLL LOT) czy Związek Radziecki.